به نام خدا
امروز زمانی که در اینترنت نام دکتر علی جوان جستجو کردم مطلب خاصی درباره ی ایشان پیدا نکردم.لذا لازم دانستم این مطالب را در مورد این دانشمند بزرگ بنویسم.
دکتر علی جوان
دکتر جوان در سال 1309 در تهران متولد شد.پدرش،دکتر موسی جوان حقوق دان و دانش آموخته ی حکمت ومعارف اسلامی بود.
علی از دبیرستان البرز دیپلم گرفت و شش ماه در دانشکده ی علوم دانشگاه تهران در رشته ی فیزیک تحصیل کرد.سپس به آمریکا رفت و به طور موقت در رشته ی فیزیک دانشگاه کلمبیا در نیویورک ثبت نام کرد و خیلی زود مورد توجه دانشمندان فیزیک دان آن دانشگاه قرار گرفت ودر همان جا ماند وپس از 5 سال موفق به اخذ مدرک دکترا شد.
آنچه دکتر جوان را در جهان علم مورد توجه قرار داد،مطرح کردن نظریه برانگیختگی الکتریکی در گازها و سپس اختراع لیزرگازی در سال 1960 میلادی است.امروزه این نوع لیزر در علوم تحقیقات و صنایع پیش رفته کاربرد گسترده ای دارد.
جوان طی چند دهه فعالیت،جوایز متعددی دریافت کرده که آخرین آنها جایزه جهانی آلبرت اینشتین بوده است. در سال 2006 نام جوان در میان مخترعان مهم باشگاه ملی مخترعان آمریکا ثبت شد. تا کنون فقط نام 37 مخترع در این باشگاه ثبت شده است.
دکتر جوان به علوم انسانی نیز توجه دارد وبه آن علاقه مند است. این سخن اوست که:((آفرینش آینه ی وجود خداست.شناخت رازهای هستی چیزی نیست جز نگاه روشن تر به آینه ای که خداوند را منعکس می کندوکار علم تقویت این نگاه است.))
با آرزوی موفقیت برای این دانشمند بزرگ
نوشته شده توسط آریا رضازاده کلاس ششم فارابی
تولد: ۱۶ شهریور ماه سال ۱۳۳۳
محل تولد: بابل
تخصص: نویسنده و اسطورهشناس، استاد دانشگاه شهید بهشتی در رشته فرهنگ و زبانهای باستانی
محمد بن الکریم شهرستانی
وی در سال ۴۷۹ هجری قمری در روستای شهرستان در شمال خراسان دیده به جهان گشود دوران کودکی وتعالیم در زادگاه خود فرا گرفت.
نام کامل:ابونصر محمد ابن محمد فارابی
لقب:معلم ثانی
تولد:سال 260 هجری
محل دفن:فاراب
محل مرگ:دمشق
اسم کامل:ابو جعفر محمد بن طوسی
زادروز:5 اسفند 579
درگذشت:11 تیر 653
ادامه مطلب ...
یک روحانی وارسته و پرهیزگار که چون از نجف به تبریز برگشت اشراف و اعیان شهر برای او هدایای بسیار فرستادند و او که انسانی وارسته بود تمام هدیهها را پس فرستاد حتی هدیه صولت السلطنه را رد کرد. او در کنار ستارخان سردار ملی به مبارزه پرداخت و در دور اول و دوم به نمایندگی مردم تبریز به مجلس شورا رفت .
حاصل زندگی پر بار پروفسور هشترودی را نمیتوان به سادگی با معیارهای کمی قیاس کرد، وی طی سالهای استادی خود شاگردان برجستهای تربیت نمود که هر کدام راه او را پیش گرفتند و مایه سر بلندی ملت ایران شدند. حاصل شصت و نه سال زندگی پر ثمر علاوه بر کارهای فرهنگی، علمی و مدیریت های فرهنگی، مقالهها و کتابهای بسیاری است، که مشهورترین آنها به قرار زیر است:
• نظریه اعداد
• دانش و هنر
• تمرینهای ریاضیات مقدماتی
• سایهها
• سیر اندیشه بشر
• LES CONNEXIONS NORMAL AFFINES ET WEYLIENNES
• SUR LES ESPACES DE RIMANN DE WEYL ET DE SCHOUTEN
سالشمار زندگی پرفسور دکتر محسن هشترودی:
1286- تولد در شهر تبریز مصادف با بیست و دوم آذرماه.
- عزیمت و مهاجرت دائمی به تهران بهمراه خانواده، چهل روز پس از تولد.
1292- شروع به تحصیل در مدرسه سیروس و ادامه تحصیل در مدرسه اقدسیه.
1299- شروع به آموزش زبان فرانسه در سن 13 سالگی.
1300- ادامه تحصیل در مدرسه دارالفنون از کلاس هشتم به بعد.
1304- اتمام دوره دبیرستان در دارالفنون.
1307- اعزام به اروپا برای تحصیل در رشته پزشکی از طرف وزارت فوائد عامه.
1308- انصراف از تحصیل در رشته پزشکی و بازگشت به ایران.
- ورود به دارالمعلمین مرکزی. ( دارالمعلمین مرکزی بعدها دانشسرای عالی و سپس دانشگاه تربیت معلم نامیده شد )
نام:بدیع الزمان جزری
زادروز:1136(میلادی)
درگذشت:1206(میلادی)
بدیعالزمان ابوالعز بن اسماعیل بن رزاز جَزَری (درگذشتهٔ ۶۰۲ ق.) مهندس مسلمان از جزیره در شمال عراق بود.[۱][۲][۳]
بدیعالزمان جزری کتاب خود را به نام به زبان عربی نوشته و آن را «الجامع بین العلم و العمل النافع فی صناعة الحیل» نام گذاشته. معنی واژهبهواژهٔ آن میشود: «دانستنیهایی در رابطه با مکانیزمهای هوشمند» این کتاب در فارسی با عنوان «مبانی نظری و عملی مهندسی مکانیک در تمدن اسلامی» ترجمه شدهاست. جزری این کتاب را در سال ۶۰۲ هجری به فرمان قرا ارسلان امیر سلسله آرتوقلو در دیاربکر آناتولی تالیف کردهاست.[۴]
جزری در این کتاب طرز کار و ساخت ۵۰ دستگاه که خود ساخته و به کار برده را تشریح میکند. این دستگاهها شامل ساعتهای آبی و شمعی، ظرفها و فوارههای خودکار، وسایل آبرسانی از نهر و چاه، ابزار خودکار نواختن نی و دیگر وسایل از جمله قفل رمزی و قفل کلوندار و ابزار هندسی است.[۵] بخش عمده اسباب و تعبیههایی که وی در آن شرح میدهد اختراع خود او بودهاست.[۶]
الجزری نخستین ربات قابل برنامهریزی انسان نما را در اواخر عمرش ساخت. به این علت او به عنوان پدر علم مهندسی رباتیک جهان شناخته میشود. اختراع او، یک قایق آبی بود که در آن چهار نوازندهٔ مصنوعی موسیقی برای مراسم و برنامههای جشن سلطنتی، آهنگ مینواختند و حاضران را سرگرم میکردند، سازها به صورت هیدرولیک و با کمک آب برنامه ریزی میشود.[۷]
در کتاب جزری شمار چشمگیری واژه و اصطلاح فارسی یافت میشود که نشانگر تأثیر بزرگ ایرانیان در فناوری جهان اسلام در سدههای میانه است.[۸]
ادامه مطلب ...