بنوموسی یعنی پسران موسی بن شاکر خراسانی،(که نام شان محمد، احمد و حسن بوده است) که در زمان مأمون درگذشت، به اخوان ثلاثه هم معروفاند. ریاضیدان، منجم و حامی علم بودند.
آنان قسمت اعظم ثروت خود را مصروف تحصیل و ترجمهٴ کتا بهای یونانی کردند. از جملهٴ مترجمانی که در خدمتشان بودند حنین بن اسحاق و ثابت بن قره را میتوان نام برد.
تألیفات ریاضی،نجومی، و مکانیکی متعددی بدیشان منسوب است، مهمترینشان کتاب الفرسطون، کتاب مساحةالاءکر و قِسمةالزوایا بثلاثة اقسام متساویة و وضع مقدار بین المقدارین لتتوالی علی قسمة واحدة می باشد.
تثلیث سینماتیکی زاویه و ترسیم بیضی به طریق معروف به باغبانی در کتاب الشکل المدور المستطیل (به وسیلهٴ یک ریسمان متصل به دو کانون) از ابداعات ایشان است.
مشکل بتوان سهم هریک از برادران را در فعالیتهای علمی معلوم کرد. به نظر میرسد که مهمترینشان ابوجعفر محمد بن موسی (متوفی در ۸۷۲ - ۸۷۳ میلادی)، محقق اصول اقلیدس و مجسطی، و منطقدان بودهاست. احمد به مکانیک توجه خاصی داشت و حسن به هندسه.